İstanbul, deprem ve iklim değişikliğinin getirdiği çoklu tehlike potansiyeli, kaçak yapı stoku, yetersiz altyapısı, niteliksiz çevre, katılım kültürüne yabancı yönetimleriyle bugün dünyanın en büyük risk ortamlarından biridir. Dört üniversitenin ortak çalışması İDMP önerilerini rafa kaldırıp uygulamayan yönetimlerce, toplum katılımı ve yerel işleyişler dışlanmış, yatırımlar hızlandırılıp açık alanlar yapılaştırılarak risklerin katlanmasına yol açılmış, İstanbul’un güvenliği borçlanma yoluyla bir başka akla teslim edilmiştir. Doğru zamanda doğru deprem stratejisi kurulamaması pişmanlıklar yaratacak tarihi bir İstanbul yazgısı olmamalıydı. [...]